Εν κρυπτώ το Mall στο εδώλιο..

 Γράφει ο Ευγένιος Ανδρικόπουλος

Υπό την απαστράπτουσα απουσία των δημοσιογραφικών προβολέων αναβλήθηκε εκ νέου και πολύ προ της εκδίκασής της στις 8 του Μάη από την ολομέλεια (τελευταίος βαθμός) του Συμβουλίου Επικρατείας, η υπόθεση του Mall. Οι αιτίες προφανείς. Η εμπλοκή στο ομώνυμο σκάνδαλο πρώην πρωθυπουργού αλλά και μελών της σημερινής κυβέρνησης και του σημερινού κοινοβουλίου. Για να αποδειχτεί ότι αν το φως τους (των προβολέων) εξασθένησε, συνέβη από την έλλειψη πολιτικού ήθους δημοκρατικής υποχρέωσης και κοινωνικής ευαισθησίας που ως τα πριν της εργολαβικής εισβολής στα Μέσα Ενημέρωσης αποτελούσαν τον φωταγωγό της δημοσιογραφικής ψυχής. Κατέληξαν έτσι οι απροστάτευτοι του Συνδικαλιστικού τους οργάνου συνάδελφοί μου, υποτελείς στην ολιγαρχία. Για να είναι ό,τι ο κύριός τους θα ήθελε να είναι. Τα αντ’ αυτού κακέκτυπά του. Ποιου; Του γενικώς κρατικοδίαιτου κατ’ επίφαση επιχειρηματία που φούσκωσε το Ελληνικό χρέος δια μέσου των εγγυοδοσιών του δημοσίου και τις τσέπες των καναλαρχών δια του χρυσοφόρου αντιτίμου της διαφημιστικής του προβολής. Συγκοινωνούντα δοχεία είναι. Απλώς στην υπόθεση Mall τυχαίνει τα δοχεία αυτά να είχαν και να έχουν όνομα. Σημίτης, Καραμανλής Παπανδρέου Βάσω, Βενιζέλος από κοινού στον έναν “κουβά” και η εταιρία Λάμδα (Λάτσης) στον άλλον..  Ο τέσσερις πρώτοι σύμφωνα με τους κατηγορούντες  μετέχουν της φωτογραφικής ψήφισης νόμων οι οποίοι κατά την εφαρμογή τους θα ευεργετούσαν την δεύτερη. Ανατριχιάσαμε. Το ότι η Βουλή έχει καταντήσει πιάτσα προσοδοφόρου συναλλαγής πολυτελών προϊόντων δεν αποτελεί αποκάλυψη. Αυτό που καταπλήσσει, είναι πως οι πωλητές από καιρού δεν ορρωδούν προ ουδενός. Κι αυτό το «ουδενός»  είναι το πολιτικό κόστος. Ό,τι δηλαδή, ο πανταχόθεν ελαφρύς πρωθυπουργός διαβάζοντάς το ανάποδα, προπαγανδίζει ως πλεονέκτημά του! Και ποιο είναι αυτό; Η ψήφος.. «Εμείς»! Ναι Εμείς!!

Το Mall ( με το οποίο έχω εκτεταμένα και προ δύο ετών ασχοληθεί ξανά διαβάστε εδώ…http://kafeneio-gr.blogspot.com/2009/05/mall-140.html ) αναδεικνύεται ως ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα διαχρονικά. Σε περίπτωση που η πλευρά Λάτση ηττηθεί διακυβεύονται τα εξής: Αν δεν κατεδαφιστεί ως παγκόσμιας εμβέλειας μοναδικό αυθαίρετο, θα καταβάλλει η εταιρία ΛΑΜΔΑ στο δημόσιο για κάθε ένα από τα 75000 τετραγωνικά που έχουν οικοδομηθεί υψηλότατα πρόστιμα και: Οι άδειες των δεκάδων καταστημάτων και των κινηματογράφων θα ανακληθούν ή δεν θα ανανεωθούν ξανά. Αυτά σύμφωνα με τους ελάχιστους Δημότες του Αμαρουσίου Αττικής που με αυταπάρνηση έδωσαν έναν νυν υπέρ πάντων αγώνα κατά μεγαθηρίων της εγχώριας ελιτοκρατίας. Πολιτικής και οικονομικής.

Παρ’ όλ’ αυτά. Πρόκειται απλώς για το φαίνεσθαι. Επειδή στην συγκεκριμένη περίπτωση η αξία του διακυβεύματος είναι δραματικά ακριβότερη της αξίας του αυθαιρέτου. Παραπέμπει ευθέως στην ταπεινωτική προσβολή μιας εκ των τριών εξουσιών. Της Δικαιοσύνης. Αυτής που είτε από δικές της δυσλειτουργίες ή δουλικές συμπεριφορές (όπως στην υπόθεσή μου με την πολυεθνική FORD ) είτε από έξωθεν βίαιες επεμβάσεις της εκτελεστικής, τσαλακώνεται εξευτελιστικά. Ειδικά επί της αυθαιρεσίας του Mall η Εκτελεστική δεν περιορίζεται απλώς στην προκλητική ανοχή υπεξαίρεσης δημόσιας περιουσίας, αλλά την επικυρώνει με έναν δόλιο αποκλεισμό του ΣτΕ (Συμβούλιο της Επικρατείας ) από την κατ’ εξοχή αρμοδιότητά του να κρίνει την συνταγματικότητα των κυβερνητικών αποφάσεων στην βάση ενός «Βενιζελικού» τερατουργήματος. Από εποχής Σημίτη το 2003. Από τότε η εξωφρενική παγκόσμια πατέντα του ευτραφούς βιολογικά και πολιτικά υπουργού λειτουργεί ως μηχανή παραγωγής αντισυνταγματικών διατάξεων όπως: Εκτροπή του Αχελώου, Βοτανικός γήπεδο του Παναθηναϊκού και ίσως αύριο του Ασωπού. (διαβάστε το ιστορικό και θα καταλάβετε). Αν αυτό που διάγουμε δεν είναι καθεστωτική ζούγκλα με το δίκαιο του κορυφαίου αρπακτικού να καθιστά την κοινωνία εκτροφείο παραγωγής των θηραμάτων του, διερωτώμαι τι άλλο μπορεί να είναι..