Πυρηνικός αντιδραστήρας. Πώς λειτουργεί?

Ποιά η διαφορά λοιπόν ενός πυρηνικού εργοστασίου? Πολύ απλά για να ζεστάνουν το νερό δεν καίνε λιγνίτη, αλλά χρησιμοποιούν την ενέργεια που απελευθερώνεται κατά την σχάση του Ουρανίου. Το Ουράνιο το βρίσκουμε στην φύση, όμως δεν μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε ως καύσιμο στους αντιδραστήρες τόσο εύκολα. Πρέπει πρώτα να το απομονώσουμε από τα υπόλοιπα πετρώματα, και έπειτα να το εμπλουτίσουμε με ένα συγκεκριμένο ισότοπο του το U-235 (δεν θέλω να μπω σε λεπτομέριες γιατί θα ξεφύγουμε).
 Αφού κάνουμε αυτή τη διαδικασία, το Ουράνιο μπαίνει σε μεγάλους κυλίνδρους οι οποίοι βυθίζονται σε νερό, το οποίο βοηθά και στην μεταφορά της θερμότητας (για την διαδικασία της παραγωγής ηλ.ρεύματος κύκλωμα 1), αλλά και για την σχάση των πυρήνων του Ουρανίου. Τώρα, αν η σχάση του Ουρανίου γίνεται ανεξέλεγκτα, τεράστια ποσότητα ενέργειας θα απελευθερωθεί μέσα στον αντιδραστήρα, θα υπερθερμανθεί το νερό θα βράσει, και μια μεγάλη έκρηξη ατμού θα συμβεί, επιτρέποντας ραδιενεργά υλικά να βγούν στο περιβάλλον (βλ.Chernobyl). Για να μην συμβεί λοιπόν κάτι τέτοιο χρησιμοποιούμε ράβδους γραφίτη, οι οποίες ελέγχουν την αλυσιδωτή αντίδραση. Όσο πιο πολύ τις έχουμε βυθισμένες στο νερό του αντιδραστήρα, τόσο περισσότερο "φρενάρουν" την αντίδραση. Όσο πιο έξω τις βγάζουμε τόσο πιο ελεύθερα γίνεται η αντίδραση. Σε γενικές γραμμές και με πολύ απλούστευση αυτή είναι η λειτουργία ενός πυρηνικού αντιδραστήρα.