Στον Αντώνη....

  Αντώνη δεν άντεξες...Έφυγες!!! Το πένθος στην Ερμιόνη και όχι μόνο και σε όλους μας βαρύτατο!!! Πάλεψες, μέχρι πριν λίγο ήσουνα όρθιος και μάχιμος!!! Δραστήριος, ανήσυχος, εφευρετικός και ικανός , πρόσφερες αρκετά στη κοινωνία μας και μέσα από τους  συλλόγους και  από την θέση του Δημοτικού Συμβούλου.

  Παιδικοί και οικογενειακοί φίλοι, παίξαμε μαζί στις αλάνες και στο Μπίστι, χορέψαμε μαζί στα νεανικά μας πάρτυ, στις χοροεσπερίδες και στις ταβέρνες της Ερμιόνης. Πως να ξεχάσουμε Αντώνη το ¨σινεμά¨, μοναδική διέξοδο στα μαθητικά μας χρόνια. Συνεργαστήκαμε στον ¨ΛΑΣΟ¨ και στον ¨ΕΡΜΗ¨. Στο σπίτι σου πέρασα τις πρώτες οικογενειακές μου στιγμές!!!

  Δεν συμφωνούσαμε πάντα... Είχαμε διαφωνήσει και σκληρά μάλιστα. Είχαμε βρεθεί απέναντι!!! Καμία όμως στιγμή δεν έλειψε μεταξύ μας η εκτίμηση, η αμοιβαία αναγνώριση και η αγάπη!!! Και αυτό το αποδεικνύαμε καθημερινά!!!  

  Αντώνη φεύγεις και αφήνεις κενό σε όλους μας. Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ!!! Η ελάχιστη τιμή που μπορώ να σου κάνω είναι να προσπαθήσω να κάνω και κάποια από αυτά που θα έκανες και εσύ!!!
 Να είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει!!!

Αντώνη δεν θα σε ξεχάσω ποτέ!!!

Σταύρος Κούστας