Σίγουρα θα θυμάσαι τα χρόνια σου στα θρανία και στην αυλή του Γυμνασίου και του Λυκείου της Ερμιόνης και του Γυμνασίου του Κρανιδίου…. Τα χρόνια που η τάξη μας ξεχείλιζε από συναισθήματα, φωνές, σκανταλιές, χιούμορ, όνειρα, αισιοδοξία, δράση. Τα χρόνια που μας γεμίζουν όλους με αναμνήσεις και θύμισες που συζητάμε κάθε φορά που συναντιόμαστε. Τα χρόνια που ο χρόνος δεν μπορεί με τίποτα να φθείρει… Τις στιγμές στην Τάξη, στην αυλή του Σχολείου στις μονοήμερες και πενταήμερες εκδρομές, που δεν μπορούν με τίποτα να ξεπεραστούν, όσα χρόνια και αν περάσουν…. Τα χρόνια που η επικοινωνία μας αποτελούσε μια χαρούμενη διαδικασία και οι υγιείς, ζεστές διαπροσωπικές σχέσεις, ήταν κυρίαρχες.

Τούτη τη φορά αποφάσισα να επικοινωνήσω μαζί σου, για ένα θέμα που θεωρώ ότι είναι συνέχεια όλων αυτών που συζητούσαμε και κάναμε και τότε στο σχολείο.

Νομίζω ότι πάντα προσπάθησα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να μιλώ μαζί σας για την αξία της γνώσης, για την ποιότητα της ζωής και το ρόλο του καθενός και καθεμιάς στην κοινωνία.

Έτσι και τούτες οι γραμμές είναι συνέχεια εκείνης της κουβέντας για τη ζωή μας, για τον τόπο μας. Για το τι χρειάζεται να κάνουμε όλοι εμείς προκειμένου να γίνει πιο όμορφη και πιο δημιουργική.

Η ανάγκη αυτή με έκανε να είμαι υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος, στις προσεχείς

Δημοτικές Εκλογές με το συνδυασμό << Προοδευτική Πατριωτική Συμπαράταξη Ερμιονίδας », με επικεφαλή τον Δημήτρη Καμιζή.

Σε καλώ λοιπόν, όχι έτσι απλά να μου δώσεις την ψήφο σου, αλλά να πιαστούμε μαζί και να κάνουμε ένα νέο κύκλο ζωής, να ενώσουμε τη ρωγμή του κοινωνικού μας ιστού, να βοηθήσουμε στην αναβάθμιση των ανθρωπίνων σχέσεων, να ενώσουμε και πάλι τα όνειρά μας όπως πριν μερικά χρόνια στο σχολείο μας, να ανατρέψουμε τα σημερινά δυσχερή για όλους και πάνω από όλα για σένα δεδομένα και να δείξουμε πως ¨στο βάθος του Τούνελ της απαισιοδοξίας, των αδιεξόδων και της εξατομίκευσης υπάρχει φως ¨.

Ταυτόχρονα θέλω να σταθώ αυτοκριτικά απέναντί σου και δημόσια να σου ζητήσω συγνώμη, μιας και ανήκω στην γενιά των 50άρηδων, την περιβόητη γενιά του Πολυτεχνείου και της Μεταπολίτευσης, για τον κόσμο που φτιάξαμε για σένα… Όμως θα θυμηθώ και θα σιγοτραγουδήσω τον Νοέβρη 90 του Διονύση Τσακνή … και το εκπληκτικό ¨ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΩΝ ΕΡΑΣΤΩΝ ΔΕΝ ΣΒΗΝΟΥΝ ¨για να πάρω την δύναμη που χρειάζεται. Την δύναμη, που θα μας ενώσει σε αυτό

τον κύκλο της ζωής, για να δώσουμε μαζί υπόσχεση ότι θα σπρώξουμε τα πράγματα, ώστε ο νέος Καλλικρατικός Δήμος μας να μπει σ’ άλλο δρόμο, εκείνο της έντιμης δημιουργικής ανάπτυξης.

· Γιατί μας αξίζουν καλύτερες, ομορφότερες μέρες.

· Γιατί το πιο όμορφο παιγνίδι είναι η ίδια η ζωή.

· Γιατί στη ζωή έχουμε όλοι δικαίωμα.

· Γιατί η Νεολαία είναι δύναμη Πρωτοπορίας.

Σε κοιτώ λοιπόν, όπως πάντα στα μάτια και σου λεω ότι θέλω να μου δώσεις δύναμη και ώθηση με την ψήφο σου, ώστε να παλέψουμε για τη λύση των προβλημάτων του τόπου μας.

Σε φιλώ

Ο δάσκαλός σου

Σταύρος Κούστας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.